Kαθετήρες περιτοναϊκής κάθαρσης
Η περιτοναϊκή κάθαρση αποτελεί εξαιρετική εναλλακτική αν όχι καλύτερη επιλογή, συγκριτικά με την αιμοκάθαρση, για ορισμένους ασθενείς. Στην περιτοναϊκή κάθαρση, το περιτόναιο (η εσωτερική επένδυση της κοιλιάς) χρησιμοποιείται σαν φυσικό φίλτρο που θα καθαρίσει τα άχρηστα προϊόντα και τα επιπλέον υγρά από το σώμα και θα ρυθμίσει τους ηλεκτρολύτες στα φυσιολογικά επίπεδα, αντικαθιστώντας έτσι τα φίλτρα της εξωτερικής αιμοκάθαρσης.
Ο περιτοναϊκός καθετήρας ή καθετήρας Tenckhoff τοποθετείται στην κοιλιά του ασθενούς. Πρόκειται για έναν εύκαμπτο σωλήνα από σιλικόνη δια του οποίου διοχετεύεται υγρό διάλυμα με θρεπτικές ουσίες (γλυκόζη και άλατα) στην κοιλιά. Το αίμα καθαρίζεται αποβάλλοντας τις τοξίνες του μεταβολισμού στο διάλυμα ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζεται με θρεπτικά συστατικά που παίρνει από το διάλυμα. Στη συνέχεια το διάλυμα παροχετεύεται έξω από την κοιλιά συμπαρασύροντας τις άχρηστες ουσίες.
Ο τρόπος και η συχνότητα ανανέωσης του περιτοναϊκού διαλύματος και ο χρόνος παραμονής του στην περιτοναϊκή κοιλότητα διαφέρουν ανάλογα με το είδος της περιτοναϊκής κάθαρσης που εφαρμόζεται. Στην πιο συνηθισμένη μορφή εκτελείται περιτοναϊκή κάθαρση καθημερινά κατά την διάρκεια της νύχτας, επιτρέποντας έτσι όλες τις καθημερινές δραστηριότητες κατά την διάρκεια της ημέρας.
Η τοποθέτηση του καθετήρα περιτοναϊκής κάθαρσης θεωρείται επέμβαση μικρής σχετικά βαρύτητας και επικινδυνότητας, Μπορεί να τοποθετηθεί είτε με κλασσική ανοικτή μέθοδο μέσω μιας μικρής τομής στην κοιλιά ή και λαπαροσκοπικά. Και στις δυο περιπτώσεις οι τομές που απαιτούνται είναι πολύ μικρές και γενικά δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα της μιας τεχνικής έναντι της άλλης. Και στις δυο περιπτώσεις η επέμβαση πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και συνήθως διαρκεί λίγο λιγότερο από 1 ώρα. Ο χειρουργός κάνοντας μια μικρή τομή στη κοιλιά εισάγει τον καθετήρα κάτω από το δέρμα για μερικά εκατοστά και κατόπιν τον εισάγει βαθιά στο κάτω μέρος της περιτοναϊκής κοιλότητας. Το εξιτήριο μπορεί να γίνει ακόμη και την ίδια ημέρα ή το αργότερο την επόμενη αφότου γίνει ένας έλεγχος της λειτουργίας του καθετήρα.
Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι μικρός, όπως ήδη αναφέρθηκε, πλην όμως υπαρκτός. Οι συνηθέστερες επιπλοκές είναι η διαρροή γύρω από τον καθετήρα, η λοίμωξη και η διάσπαση του τραύματος με επακόλουθη επιλοίμωξη του καθετήρα , ο οποίος σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αφαιρεθεί καθότι αποτελεί ξένο σώμα. Σπάνια μπορεί στα πλαίσια της επέμβασης τοποθέτησης του καθετήρα να υπάρξει τραυματισμός του εντέρου ή κάποιου άλλου ενδοκοιλιακού οργάνου.
Σε κάθε περίπτωση η ένδειξη για την τοποθέτηση ενός περιτοναϊκού καθετήρα κάθαρσης μπαίνει από τον θεράποντα νεφρολόγο σε συνεννόηση με τον χειρουργό.